De Tien Van: Valentino Mora
Tot voor kort ging hij door het leven als French Fries, maar Valentino Mora besloot dit jaar verder te gaan onder zijn geboortenaam. In de afgelopen zes jaar werd hij samen met zijn vriend Bambounou een spil in de Parijse scene als onderdeel van de ClekClekBoom-crew, en richtte hij dit jaar een label op onder de noemer International Dance Organization op. Zijn Tien Van is een prachtige verzameling houseplaten, en bovendien heeft hij ze speciaal voor deze lijst stuk voor stuk geript van vinyl én voorzien van artwork. Houden we van.
Een van mijn favoriete (Italiaanse) houseplaten. Deze mix in het bijzonder, vanwege de minimalistische aanpak en het idee dat hij uit 1992 stamt. Hij is clubby, mysterieus en extravagant tegelijkertijd. Alles waar ik op hoop als ik vroeg-Italiaanse house uit de bakken trek.
De meeste mensen zijn vooral bekend met de 'Paradise Version'. Die is ronduit fantastisch en werd door DJ Sprinkles meegenomen op zijn Where Dancefloors Stand Still-compilatie uit 2013, maar ik vind deze dub mix misschien wel beter. Ik heb hem dit jaar erg veel gespeeld. Er zijn veel verschillende mixes en pressings van de plaat in omloop en ze zijn allemaal totaal verschillend. Dit is naar mijn mening de meest clubby versie, zonder dat die heerlijk dromerige sfeer verloren gaat. Love it.
Een klassieke New York houseplaat die uitkwam op een van mijn favoriete Italiaanse labels: Calypso Records. Het enige probleem van deze track is dat hij op de een of andere manier maar vier minuten duurt. Dat is waarschijnlijk ook waarom je hem zo weinig hoort.
Ik ben altijd op zoek naar platen die hun invloeden halen uit latin en Afrikaanse percussie. Wat mij betreft is Joe Claussell de meest briljante percussionist in de housescene, daarom hier één van zijn fantastische drumsolo's.
Ik ben de laatste tijd nogal geobsedeerd door deze plaat, omdat ik hem nog niet zo lang geleden in Japan heb ontdekt. Ik ben groot fan van Jungle Wonz en dit is de ultieme belichaming van hun werk. Afrikali ken je beter als Paradise's Deep Groove, en hij heeft een klassieke houseplaat uitgebracht bij E Legal in 1992: 'I Love'. Ik raad je aan de b-kant, 'Innermind', ook te checken als je die nog niet kent, want hij is ronduit geweldig.
Ron Trent is een van mijn favoriete producers aller tijden. Hij heeft door de jaren heen zoveel platen uitgebracht dat je er altijd wel een kunt vinden die geschikt is voor in je set. Maakt niet uit op welk moment. Normaal heb ik altijd wel vier van zijn platen in mijn tas zitten. Dit is een van zijn donkere, diepe tracks waar ik gek op ben.
Klassieke Japanse deep house van Yukihiro Fukutomi! Ik vind het super interessant hoe de grooves uit New York vrijwel meteen in Japan en Italië belandden. Er is ontzettend veel Japanse deep house uitgekomen tussen 1990 en 1995 die nooit de Amerikaanse of Europese markten heeft bereikt. Jammer genoeg hebben ze nooit de aandacht gekregen die ze verdienen.
Deze heb ik in Melbourne op de kop getikt. Eigenlijk alleen al vanwege deze interlude. De track is maar drie minuten lang, en ik begrijp niet waarom hij nooit geremixed is want het is een absolute classic. Ik wil er al een hele tijd een edit van maken, maar ik ben er nooit aan toe gekomen. Bedankt dat je me nu dwingt hem op te nemen, ik ga er snel aan beginnen!
Een van die oude, dubby houseplaten met een Italiaans nasmaakje. Er zit vrij veel bas in en hij klinkt geweldig op een goed geluidssysteem. Mijn kopie is ondertussen grijsgedraaid, dus shout out naar Amila die me de zijne heeft geleend.
Ik eindig deze top tien met een plaat van The Ananda Project die is uitgebracht op een Nite Grooves-comilatie genaamd Abstract Afro Lounge II. Het is niet bepaald een housetrack, er zit niet eens een kickdrum in, maar hij is ontzettend soulful en spacey. Het geeft je set een onweerstaanbare energie, zeker als je hem ergens in het midden dropt.
De Tien Van Valentino Mora beluister je ook op ons DJB YouTube-kanaal
©2023